Biblia católica - Liber Ecclesiasticus 50

Liber Ecclesiasticus, 50

¹ Simon, Oniæ filius, sacerdos magnus, qui in vita sua suffulsit domum, et in diebus suis corroboravit templum.

² Templi etiam altitudo ab ipso fundata est, duplex ædificatio, et excelsi parietes templi.

³ In diebus ipsius emanaverunt putei aquarum, et quasi mare adimpleti sunt supra modum.

⁴ Qui curavit gentem suam, et liberavit eam a perditione:

⁵ qui prævaluit amplificare civitatem, qui adeptus est gloriam in conversatione gentis, et ingressum domus et atrii amplificavit.

⁶ Quasi stella matutina in medio nebulæ, et quasi luna plena, in diebus suis lucet:

⁷ et quasi sol refulgens, sic ille effulsit in templo Dei.

⁸ Quasi arcus refulgens inter nebulas gloriæ, et quasi flos rosarum in diebus vernis, et quasi lilia quæ sunt in transitu aquæ, et quasi thus redolens in diebus æstatis:

⁹ quasi ignis effulgens, et thus ardens in igne:

¹⁰ quasi vas auri solidum, ornatum omni lapide pretioso:

¹¹ quasi oliva pullulans, et cypressus in altitudinem se extollens, in accipiendo ipsum stolam gloriæ, et vestiri eum in consummationem virtutis.

¹² In ascensu altaris sancti gloriam dedit sanctitatis amictum.

¹³ In accipiendo autem partes de manu sacerdotum, et ipse stans juxta aram: et circa illum corona fratrum: quasi plantatio cedri in monte Libano,

¹⁴ sic circa illum steterunt quasi rami palmæ: et omnes filii Aaron in gloria sua.

¹⁵ Oblatio autem Domini in manibus ipsorum coram omni synagoga Israël: et consummatione fungens in ara, amplificare oblationem excelsi Regis,

¹⁶ porrexit manum suam in libatione, et libavit de sanguine uvæ.

¹⁷ Effudit in fundamento altaris odorem divinum excelso Principi.

¹⁸ Tunc exclamaverunt filii Aaron, in tubis productilibus sonuerunt: et auditam fecerunt vocem magnam in memoriam coram Deo.

¹⁹ Tunc omnis populus simul properaverunt, et ceciderunt in faciem super terram, adorare Dominum Deum suum, et dare preces omnipotenti Deo excelso.

²⁰ Et amplificaverunt psallentes in vocibus suis, et in magna domo auctus est sonus suavitatis plenus.

²¹ Et rogavit populus Dominum excelsum in prece, usque dum perfectus est honor Domini, et munus suum perfecerunt.

²² Tunc descendens, manus suas extulit in omnem congregationem filiorum Israël, dare gloriam Deo a labiis suis, et in nomine ipsius gloriari:

²³ et iteravit orationem suam, volens ostendere virtutem Dei.

²⁴ Et nunc orate Deum omnium, qui magna fecit in omni terra, qui auxit dies nostros a ventre matris nostræ, et fecit nobiscum secundum suam misericordiam:

²⁵ det nobis jucunditatem cordis, et fieri pacem in diebus nostris in Israël per dies sempiternos:

²⁶ credere Israël nobiscum esse Dei misericordiam, ut liberet nos in diebus suis.

²⁷ Duas gentes odit anima mea: tertia autem non est gens quam oderim:

²⁸ qui sedent in monte Seir, et Philisthiim, et stultus populus qui habitat in Sichimis.

²⁹ Doctrinam sapientiæ et disciplinæ scripsit in codice isto Jesus, filius Sirach, Jerosolymita, qui renovavit sapientiam de corde suo.

³⁰ Beatus qui in istis versatur bonis: qui ponit illa in corde suo, sapiens erit semper.

³¹ Si enim hæc fecerit, ad omnia valebit, quia lux Dei vestigium ejus est.

Notas:

Edição da bíblia em vulgata clementina produzida a partir de papiros, manuscritos e códices gregos antiquíssimos. Recomenda-se ler a tradução em português da vulgata pelo padre Matos Soares.

Produtos recomendados: