Biblia católica - Liber Leviticus 25

Liber Leviticus, 25

¹ Locutusque est Dominus ad Moysen in monte Sinai, dicens:

² Loquere filiis Israël, et dices ad eos: Quando ingressi fueritis terram quam ego dabo vobis, sabbatizes sabbatum Domino.

³ Sex annis seres agrum tuum, et sex annis putabis vineam tuam, colligesque fructus ejus:

⁴ septimo autem anno sabbatum erit terræ, requietionis Domini: agrum non seres, et vineam non putabis.

⁵ Quæ sponte gignet humus, non metes: et uvas primitiarum tuarum non colliges quasi vindemiam: annus enim requietionis terræ est:

⁶ sed erunt vobis in cibum, tibi et servo tuo, ancillæ et mercenario tuo, et advenæ qui peregrinantur apud te:

⁷ jumentis tuis et pecoribus, omnia quæ nascuntur præbebunt cibum.

⁸ Numerabis quoque tibi septem hebdomadas annorum, id est, septies septem, quæ simul faciunt annos quadraginta novem:

⁹ et clanges buccina mense septimo, decima die mensis, propitiationis tempore, in universa terra vestra.

¹⁰ Sanctificabisque annum quinquagesimum, et vocabis remissionem cunctis habitatoribus terræ tuæ: ipse est enim jubilæus. Revertetur homo ad possessionem suam, et unusquisque rediet ad familiam pristinam:

¹¹ quia jubilæus est, et quinquagesimus annus. Non seretis neque metetis sponte in agro nascentia, et primitias vindemiæ non colligetis,

¹² ob sanctificationem jubilæi: sed statim oblata comedetis.

¹³ Anno jubilæi, redient omnes ad possessiones suas.

¹⁴ Quando vendes quippiam civi tuo, vel emes ab eo, ne contristes fratrem tuum, sed juxta numerum annorum jubilæi emes ab eo,

¹⁵ et juxta supputationem frugum vendet tibi.

¹⁶ Quanto plures anni remanserint post jubilæum, tanto crescet et pretium: et quanto minus temporis numeraveris, tanto minoris et emptio constabit: tempus enim frugum vendet tibi.

¹⁷ Nolite affligere contribules vestros, sed timeat unusquisque Deum suum, quia ego Dominus Deus vester.

¹⁸ Facite præcepta mea, et judicia custodite, et implete ea: ut habitare possitis in terra absque ullo pavore,

¹⁹ et gignat vobis humus fructus suos, quibus vescamini usque ad saturitatem, nullius impetum formidantes.

²⁰ Quod si dixeritis: Quid comedemus anno septimo, si non severimus, neque collegerimus fruges nostras?

²¹ dabo benedictionem meam vobis anno sexto, et faciet fructus trium annorum:

²² seretisque anno octavo, et comedetis veteres fruges usque ad nonum annum: donec nova nascantur, edetis vetera.

²³ Terra quoque non vendetur in perpetuum, quia mea est, et vos advenæ et coloni mei estis:

²⁴ unde cuncta regio possessionis vestræ sub redemptionis conditione vendetur.

²⁵ Si attenuatus frater tuus vendiderit possessiunculam suam, et voluerit propinquus ejus, potest redimere quod ille vendiderat.

²⁶ Sin autem non habuerit proximum, et ipse pretium ad redimendum potuerit invenire,

²⁷ computabuntur fructus ex eo tempore quo vendidit: et quod reliquum est, reddet emptori, sicque recipiet possessionem suam.

²⁸ Quod si non invenerit manus ejus ut reddat pretium, habebit emptor quod emerat, usque ad annum jubilæum. In ipso enim omnis venditio redibit ad dominum et ad possessorem pristinum.

²⁹ Qui vendiderit domum intra urbis muros, habebit licentiam redimendi, donec unus impleatur annus.

³⁰ Si non redemerit, et anni circulus fuerit evolutus, emptor possidebit eam, et posteri ejus in perpetuum, et redimi non poterit, etiam in jubilæo.

³¹ Sin autem in villa domus, quæ muros non habet, agrorum jure vendetur: si ante redempta non fuerit, in jubilæo revertetur ad dominum.

³² Ædes Levitarum quæ in urbibus sunt, semper possunt redimi:

³³ si redemptæ non fuerint, in jubilæo revertentur ad dominos, quia domus urbium Levitarum pro possessionibus sunt inter filios Israël.

³⁴ Suburbana autem eorum non veneant, quia possessio sempiterna est.

³⁵ Si attenuatus fuerit frater tuus, et infirmus manu, et susceperis eum quasi advenam et peregrinum, et vixerit tecum,

³⁶ ne accipias usuras ab eo, nec amplius quam dedisti: time Deum tuum, ut vivere possit frater tuus apud te.

³⁷ Pecuniam tuam non dabis ei ad usuram, et frugum superabundantiam non exiges.

³⁸ Ego Dominus Deus vester, qui eduxi vos de terra Ægypti, ut darem vobis terram Chanaan, et essem vester Deus.

³⁹ Si paupertate compulsus vendiderit se tibi frater tuus, non eum opprimes servitute famulorum,

⁴⁰ sed quasi mercenarius et colonus erit: usque ad annum jubilæum operabitur apud te,

⁴¹ et postea egredietur cum liberis suis, et revertetur ad cognationem et ad possessionem patrum suorum.

⁴² Mei enim servi sunt, et ego eduxi eos de terra Ægypti: non veneant conditione servorum:

⁴³ ne affligas eum per potentiam, sed metuito Deum tuum.

⁴⁴ Servus et ancilla sint vobis de nationibus quæ in circuitu vestro sunt:

⁴⁵ et de advenis qui peregrinantur apud vos, vel qui ex his nati fuerint in terra vestra, hos habebitis famulos:

⁴⁶ et hæreditario jure transmittetis ad posteros, ac possidebitis in æternum: fratres autem vestros filios Israël ne opprimatis per potentiam.

⁴⁷ Si invaluerit apud vos manus advenæ atque peregrini, et attenuatus frater tuus vendiderit se ei, aut cuiquam de stirpe ejus:

⁴⁸ post venditionem potest redimi. Qui voluerit ex fratribus suis, redimet eum,

⁴⁹ et patruus, et patruelis, et consanguineus, et affinis. Sin autem et ipse potuerit, redimet se,

⁵⁰ supputatis dumtaxat annis a tempore venditionis suæ usque ad annum jubilæum: et pecunia, qua venditus fuerat, juxta annorum numerum, et rationem mercenarii supputata.

⁵¹ Si plures fuerint anni qui remanent usque ad jubilæum, secundum hos reddet et pretium:

⁵² si pauci, ponet rationem cum eo juxta annorum numerum, et reddet emptori quod reliquum est annorum,

⁵³ quibus ante servivit mercedibus imputatis: non affliget eum violenter in conspectu tuo.

⁵⁴ Quod si per hæc redimi non potuerit, anno jubilæo egredietur cum liberis suis.

⁵⁵ Mei enim sunt servi filii Israël, quos eduxi de terra Ægypti.

Notas:

Edição da bíblia em vulgata clementina produzida a partir de papiros, manuscritos e códices gregos antiquíssimos. Recomenda-se ler a tradução em português da vulgata pelo padre Matos Soares.

Produtos recomendados: